Endspurt
Hin, zum Zacher seim Raum. Diesma war demm sei Zimmergenosse noch mit da. Hamm eeeewisch gemeeehrt, weil die noch een vor mir dran hattn. Und ich sitz wie ä Bleedmann draussn off dor Bank. Isch dacht es geht schnell, isch hatt bloß ee Bier eingepackt. Orrr...
Dann kam der Zimmergenosse raus. DAS war ä feinor Kerl, ja, DAS is ä guudor Mensch. Mit DEMM ging das alles wun-der-bar. Der in ä annres Büro, isch mit. Der sich mein Antrach genomm. Droff geglotzt.
„Ja, geht alles klar. Ich denke, dass ich das in den nächsten 4 Wochen mal mit bearbeitet hab. Dann bekomm Se dann Bescheid.”